แม่มารวย - Mae Maruai
-
ลักษณะเด่น : ครีบหลังโค้งเว้า ปลายมน / มีรอยแผลสีขาวที่สันครีบหลัง / มีจุดสีดำเล็กที่เพดานปากด้านซ้าย 1 จุด
-
ประวัติ : เจ้ามารวยน่าจะเป็นวาฬลูกแหง่ เป็นวาฬติดแม่มากๆ เพราะเจ้ามารวยอยู่กับแม่กันยานานถึง 3 ปี 3 เดือน ซึ่งปกติลูกวาฬจะอยู่กับแม่ประมาณหนึ่งปี แล้วจึงแยกจากแม่
ต่อมาเป็นแม่มารวยพบอยู่กับลูกชื่อเจ้ามาดี -
พบครั้งแรก : 15 ม.ค. 2555 (ThaiWhales) /15 ส.ค. 2554 (ศวทบ.)
-
หมายเหตุ
โดยทั่วไปการระบุตัววาฬมีจุดสังเกตที่ครีบหลังเป็นสำคัญ เพราะเป็นส่วนที่โผล่พ้นน้ำทุกครั้งที่หายใจ ส่วนตำหนิหรือร่องรอยบนตัวมีทั้งที่ถาวรและที่จางหายไปได้ ลักษณะครีบหลังทรงต่างๆ ที่กลุ่มวาฬไทยใช้สังเกตเพื่อจำแนกวาฬแต่ละตัว (เป็นการกำหนดกันเองในกลุ่มวาฬไทย ไม่สามารถอ้างอิงตามหลักวิชาการ)
1 ทรงสามเหลี่ยมด้านเท่า เช่น แม่สาคร เจ้าสมุทร แม่ข้าวเหนียว
2 ทรงมาตรฐาน ได้สัดส่วน ปลายมน (ครีบหลังโค้ง เว้า ปลายมน) เช่น เจ้าสุขใจ เจ้าตึก เจ้าวันชัย
3 ทรงมาตรฐาน ได้สัดส่วน ปลายแหลม (ครีบหลังโค้ง เว้า ปลายแหลม) เช่น แม่วันดี แม่กันยา
4 ทรงยาวรูปคล้ายฝักดาบ ปลายมน (ศัพท์พี่จำรูญ และน้องตอง) เช่น แม่สมหวัง
5 ทรงยาวรูปคล้ายฝักดาบ ปลายแหลม (ศัพท์พี่จำรูญ และน้องตอง) เช่น แม่ทองดี
6 ทรงมาตรฐาน แต่ ปลาย แบนราบ ชี้ขึ้น หรือ หักลง เช่น แม่ตองอ่อน แม่วันสุข
* ข้อสังเกต ในวาฬตัวลูก อายุแรกเกิด - ประมาณ 1 ปี ครีบหลังมักจะเอนไปด้านใดด้านหนึ่ง และทรงครีบยังเปลี่ยนแปลงได้
